Zihnimin kalabalıklarında ıssız, yalnız bekleyişler içindeyim. Gecenin soğuğu içime işlerken ben ne yapacağı meçhul kiralık katiller gibiyim. Hayatımdaki tüm yanlışlıkları aksaklıkları cümlelerden çıkartıyorum tüm devrik cümleleri sıralarken sana dair ömrümden geçen her saniyede ölümü daha fazla hissediyorum.

Gözlerim bembeyaz aşkları ararken etrafım sağım solum hep benden uzak hep bana anlaşılmaz. Hiç içmediğim sigaranın dumanıyla efkarlanırken kulağımda tinsel bir melodi hüznü harmanlıyorum yüreğimde hayatımdaki sonlar aklımdan geçerken katili ben olduğum zamanlarda yalnızlıklar içinde boğuluyorum.