İş hayatı ile ilgili kendimi geliştirme adına daha fazla okumalar yapıyorum. Okuduklarımı da buradan nacizane paylaşıyorum. Bugün ki yazım iş hayatında enerjimizi alıp giden davranışlar hakkında olacak.Sabahtan akşama kadar zamanımızı harcadığımız ofis ortamı insanın kendini mutlu hissedebilmesi, eve mutlu bir şekilde gidebilmesi adına büyük önem arz ediyor.

Gün boyunca yaşadıklarımız yüz ifadelerinize, akşam yapacağınız aktivitelere hatta çok önemsiyorsanız gece uykunuza bile tesir edebilir. Hal böyle olunca da gün boyunca yaşanılan sıkıntılar insanın tüm enerjisini almasına ve ertesi gün için işe mutsuz bir şekilde gelmesine sebep olmaktadır. Problemi çözmediğiniz sürece de bu mutsuzluk kat ve kat artmaktadır.

Ne kadar rahat bir çalışma ortamında çalışsak ta hiçbir şey toz pembe değil. Gün boyunca yaşadığınız kötü anılar toz pembe halleri kara bulutlara çevirebilir. Bu süreçte sorun yaşayan insanların çoğunluğu sorunu çözmek yerine kökünden halletme yoluna gider. Sorunun çözümünden ziyade devamını sağlar veya başka iş veya departman bulmak için araştırmalara hız verir. Düşünsenize burnunuzun dibinde çalışan arkadaşınız somurtmuş sizinle konuşmuyor. Gün boyunca bu tavrıda değişmiyor. Bu durum çalışanlar için başka iş veya departman bakmak için fırsat olarak kabul ediliyor.

Süreç içinde çözüm adına uğraşlar yapılıyor ve herkes kendine göre bir strateji benimsiyor. Uyumlu insanlar çözüm için uğraşırken karşındaki insandan da bir tepki gelmesini bekler. İşte beklediği tepkiyi göremeyince de tüm enerjisi uçup gider. Sabahları işe gelmek istemez, gergin olur, ses tonu asabiyete davetiye çıkarır vs.

Bu bakımdan biz seçmesekte çalışma arkadaşları ve yöneticiler bu noktada kilit rol üstlenmektedir.Sabah işe mutlu gelmenizi sağlayacak asli kişilerdir. Tek problem karşındaki kişinin empati yapabilmesi ve insani özelliklerini ortaya dökebilmesidir.  Eğer beklediğiniz tepki gelmiyorsa bu duruma alışmak ve çalışma hayatı çerçevesinde ilişkinizi gözden geçirerek çok da fazla önemsememekde bir çözüm yolu. Tercih sizin.